Konstrukcja zdania oznajmującego w języku angielski musi być oparta na odpowiednim szyku wyrazów. Uporządkowanie składni, tj. nadanie odpowiedniej kolejności wyrazów w zdaniu pozwala zdefiniować sens wypowiedzi. Język polski jest nieco bardziej elastyczny i szyk w zdaniu nie ma kluczowego odniesienia do jego przesłania.
| W język polskim możemy powiedzieć „Robert nauczył kota nowej sztuczki” ale również poprawnie będzie gdy powiemy „Nowej sztuczki kota nauczył Robert”. Dzięki odmianie rzeczownika wiemy że to Robert (mianownik kto?) nauczył sztuczki kota (biernik kogo?), a nie na odwrót. Budowa zdania oznajmującegoW języku angielskim nie występuje odmiana rzeczownika, zatem zdanie oznajmujące musi posiadać uporządkowany szyk wyrazów w zdaniu: Podmiot (osoba) + orzeczenie (czasownik) + dopełnienie (przedmiot czynności) + okolicznik (reszta zdania).
Robert (podmiot) taught (orzeczenie) the cat (dopełnienie) a new tricks (okolicznik) Wyjątki w podstawowej budowie zdania oznajmującegoW niektórych przypadkach, w celu podkreślenia jakiegoś elementu w zdaniu stosuje się przestawienie szyku stylistycznego, czyli zamianę miejscami podmiotu i orzeczenia. Tego rodzaju inwersja występuje przy odczuciach negatywnych bądź pozytywnych, gdy wyrażamy, dopowiadamy na nie zgodę. Przykłady: Neither did I – ja też nie
No sooner had I left outside when it started raining – Ledwo wyszedłem na dwór, kiedy zaczęło padać On no occasion should you tell Victor – Nigdy nie mów tego Wiktorowi In no way could they not free themselves – W żaden sposób nie mogli się uwolnić Uwaga: Nie wprowadza się inwersji, jeżeli wypowiedź i dopowiedzenie mają ten sam podmiot.
|